می رقصد شکوفه
با پرواز گنجشک هایی
که یاد گرفته اند رفتن را
دوباره ترا می خوانم
تا باشی بال پروازم
می شنوی آوازم را ؟
حس می کنم در خودم
ترانه خواستن را
می خواهم در اوج باشم
دوباره با تو
بهروز قاسمی(رها)
[ سه شنبه دوازدهم اردیبهشت 1396 ] [ 7:19 ] [ بهروز قاسمی (رها) ]
بیدارم هرشب تاسحر،از شوق وصلت یارمن
امشب بیا ای نازنین ، بگشا گره از کار من
اینک که از هجران تو،افتاده ام در خاک غم
یکدم به بالینم بیا،ای مونس و غمخوار من
بادیده ام ای جان بیا ، برگیرم از پایت غبار
خاک رهت مرهم شود،بر دیده ی بیمارمن
بی چهره ات محزونم و چشمم به راهت بی قرار
بازا که غم بیرون شود،از سینه ی تبدار من
آمد به آخر تاب من ، بی تو چگونه سرکنم
بنشین ز لطفی در برم،ای همدم و دلدارمن
در خانه ی احساس من،پیچدشمیم عشق تو
اندیشه ی دیدار تو ، زیبـاترین پنـدار من
از بندحسرت ای صنم، با بودنت گردم«رها»
گلواژه ی شعرم تویی ، ای رونق افکار من
بهروز قاسمی _ رها
سـروده ام برای غم ، از تو حکایتی دگر
به گوش غم رسانده ام،از تو روایتی دگر
کشانده ام ترا به رخ،تاکه غمم خجل¬شود
کشیده ام به قاب دل ، از تو نهـایتی دگر
تو خیـمه گاه آرزو ، قبـیله ی غزل تویی
قصـیده ی نگاه تو ، حدیث و آیتی دگر
سرود لحظه های من ، نغمه ی آشنای تو
نجابت حضـور تو ، لطف و عنایتی دگر
دوانده ای به شعرمن،ترانه ی شکست غم
دگر نمانده بر زبان ، از تو شـکایتی دگر
ضـیافت ظهـور تو ، کنـار حجم انتظار
دلیل اشتـیاق من ، از تو درایتی دگر
پرنده ی شوق دلم،«رها» شود ز دام غم
صـداقت رسیدنت ، فصل رضایتی دگر
بهروز قاسمی(رها)
دلم میخواد بازم مثل قدیما هر روز بهت سر بزنم
دلم میخواد بازم با تو باشم
چه روزای خوبی داشتیم
من و تو و دوستان
الان از هم بی خبریم
دلم تنگه برای آن روزها
کاش تمام نمی شد
بهروز قاسمی _ رها
