# robots.txt generated by Checkup.tools User-agent: * Disallow: Disallow: /cgi-bin/ تازه,های,فضا - پیامی تازه

تازه های فضا

یکشنبه 99/2/14
8:29 عصر
ایمان
&

تازه های فضا


 

 

  • تازه های فضا

    رشته های مغناطیسی پلاسمایی بین کهکشان و سیاهچاله

    تصویربرداری از کهکشان ESO 137-006 در فرکانس های رادیویی 1 گیگاهرتز و 1.4 گیگاهرتز انجام گرفت.

    در مرکز خوشه کهکشان ما ، با فاصله 220 میلیون سال نوری در آسمان نیمکره جنوبی ، یک کهکشان بزرگ و درخشان و یک سیاه چاله که در هسته اصلی خود دارد و دارای دو پرتو است یکی پرتو ذره و دیگری پرتویی است که از کهکشان شلیک می شود و مستقیماً درون گاز اطراف آن می رود.

    پلاسمایی که در رشته های مغناطیسی قرار دارد و دو گوشه جت را در صدها هزار سال نوری به هم وصل می کند.

    رشته ها ، از یک گوشه به گوشه دیگر رفته اند ، تا 261000 سال نوری در فضای خارج از خانه کشیده شوند.

    داده ها حاکی از سه رشته ، در یک زمان مشابه هستند. به طور خلاصه ، هر سه رشته خطوط مغناطیسی متصل به پلاسما ، به طور همزمان متولد می شوند.

     

     

    ستاره های دنباله دار بین ستاره ای

    تصور هنرمند از ستاره دنباله دار بوریسف در هنگام سفر از طریق منظومه شمسی ما ، که دنباله داری بین ستاره ای می باشد. ستاره دنباله دار بوریسف به راحتی به عنوان یک دنباله دار شناخته شد.

    اما اولین دنباله دار بین ستاره ای ، یعنی اوومواموا، که تصویرش در پایین قرار دارد ، کلا فرق داشت و اخترشناسان قبلاً نظیرش را ندیده بودند و دنباله داری دراز ، متلاطم ، متخلخل ، عجیب و غریب بود ، و فقط گازها را آزاد می کرد - حتی دانشمندان احتمال دادند که سفینه فضایی بیگانه باشد و دارای تنش های جزر و مد (به رنگ آبی و قرمز) بود.

    ادغام دو سیاهچاله

    در این تصویر ، دو سیاه چاله برای ادغام آماده می شوند.

    این ادغام تقریباً 2 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد . این نخستین باری است که محققان با اطمینان می توانند چرخش سیاهچاله را برای ادغام خود اندازه بگیرند .

    فهمیدن اینکه یکی از سیاهچاله های GW190412 حدوداً سه برابر بیشتر از دیگری است ، جالب توجه است ، زیرا بسیاری از سناریوها برای چگونگی شکل گیری جفت سیاهچاله های  هم اندازه ، استفاده می کنند. اما دانشمندان تا زمانی که تشخیص بیشتری نداشته باشند نمی دانند پیامدهای آن چیست.

     

    امکان وجود اقیانوس در زیر سطح یخ پلوتو

    سیاره کوتوله ی پلوتو

    آیا پلوتو با قطعات سرد تشکیل شد و به آرامی ذرات سنگ و یخ را جمع کرد؟ یا اینکه با شروع گرم و سریع شکل گرفت و گرمای بیشتری را نسبت به از دست دادن فضای خود جمع کرد؟ در هر دو سناریو امکان اینکه پلوتو قادر به میزبانی اقیانوس اولیه در زیر سطح یخی باشد وجود دارد.

    اگر پلوتون با سناریوی سرد شروع به شکل گیری کند ، محققان انتظار دارند که شواهدی از ویژگی های فشرده سازی روی سطح پلوتون مشاهده کنند. بعضی از دانشمندان نیز به ویژگی های توسعه با یک سناریوی شروع گرم اشاره می کنند. هر سناریو می تواند از اقیانوس زیرسطحی پشتیبانی کند ، اما به روش های مختلف.

     

     

    جشن سی سالگی تلسکوپ فضایی هابل

    چند نمونه از تصاویری که هابل در طول خدمتش از فضا گرفته است


    برچسب‌ها: تازه های فضا


برچسب‌ها: تازه,های,فضا
تمامی حقوق این وب سایت متعلق به پیامی تازه است. || طراح قالب avazak.ir