ابر صورتی - نقد 14

ابر صورتی - نقد 14
یادداشتی بر داستان "ابر صورتی" نوشته‌ی  علی‌رضا ایران مهر
تاریخ:99/2/10
نام داستان ذهن مخاطب را درگیر می‌کند. چراصورتی؟ وبه دنبال این چرا، راغب خواندن داستان می‌شود. داستانی که در همان صفحه‌ی اول تمام قصه را نقل می‌کند و پایانش را به مخاطب می‌گوید. اما باز هم خواننده با این که می‌داند راوی مرده با او هم‌راه می‌شود تا قصه‌ر زندگیش را بفهمد.
نویسنده با زبانی ساده و روان خواننده را با داستان هم‌راه می‌کند.
این داستان در نوع داستان مدرن است و به خوبی از پس یک برهه از تاریخ و حوادث آن بر آمده است. اگر چه بعضی جاها اغراق می‌کند؛ مثل جابه‌جا کردن اجساد مردگان که به نظرم هیچ توجیهی ندارد ولی پرداخت قوی و شیوه‌ی روایت خوب  آن را ‌پذیرفتنی کرده است.
شخصیت اصلی داستان با این که نامی ندارد ولی برای خواننده شناخته شده است. و دیگر شخصیت‌های داستان مانند پروانه و پدر و مادر او به وفور در جامعه حضور دارند و خواننده با خواندن داستان چندین مورد آن‌ها را در جامعه‌ می‌بیند.
لیدا پناهنده

ابر صورتی - نقد 14

ابر صورتی - نقد 14
با سلام و احترام
داستان ابر صورتی
من از نظر فنی نمی خواهم داستان را تقد کنم چون در این زمینه تخصصی ندارم اما وقتی بار داستان را خواندم بسیار جذب ان شدم و بدون این که متوجه گذر زمان بشوم به انتهای داستان رسیدم در حالی که اشک می ریختم. پایان داستان من را به یاد صحنه پایانی فیلم شیار 143 انداخت. بعدا که با دقت بیشتری خواندم فکر کردم کاش از حال و روز مادر ش یا پروانه هم صحنه هایی بازگو میشد. در هر صورت نوشتن از وقایع دیار بعد از مرگ کار هر کسی نیست و شجاعت زیادی می خواهد. اگر از این زاویه نگاه کنیم اما و اگرهای زیادی وجود دارد. من معتقدم نباید از جنبه مذهبی این داستان را نقد کرد. اگر کسی عمیقا خواهان کسب دانش در مورد دنیای بعد از مرگ باشد می تواند کتاب سیاحت غرب را مطالعه کند. اما این یک داستان است با توصیفات زیبا. بسیار ممنونم از خانم هدایتی به خاطر انتخاب این داستان
حیدری

ابر صورتی - نقد 14

ابر صورتی - نقد 14
یادداشتی بر داستان "ابر صورتی" نوشته‌ی  علی‌رضا ایران مهر
تاریخ:99/2/10
نام داستان ذهن مخاطب را درگیر می‌کند. چراصورتی؟ وبه دنبال این چرا، راغب خواندن داستان می‌شود. داستانی که در همان صفحه‌ی اول تمام قصه را نقل می‌کند و پایانش را به مخاطب می‌گوید. اما باز هم خواننده با این که می‌داند راوی مرده با او هم‌راه می‌شود تا قصه‌ر زندگیش را بفهمد.
نویسنده با زبانی ساده و روان خواننده را با داستان هم‌راه می‌کند.
این داستان در نوع داستان مدرن است و به خوبی از پس یک برهه از تاریخ و حوادث آن بر آمده است. اگر چه بعضی جاها اغراق می‌کند؛ مثل جابه‌جا کردن اجساد مردگان که به نظرم هیچ توجیهی ندارد ولی پرداخت قوی و شیوه‌ی روایت خوب  آن را ‌پذیرفتنی کرده است.
شخصیت اصلی داستان با این که نامی ندارد ولی برای خواننده شناخته شده است. و دیگر شخصیت‌های داستان مانند پروانه و پدر و مادر او به وفور در جامعه حضور دارند و خواننده با خواندن داستان چندین مورد آن‌ها را در جامعه‌ می‌بیند.
لیدا پناهنده

ابر صورتی - نقد 14

ابر صورتی - نقد 14
با سلام و احترام
داستان ابر صورتی
من از نظر فنی نمی خواهم داستان را تقد کنم چون در این زمینه تخصصی ندارم اما وقتی بار داستان را خواندم بسیار جذب ان شدم و بدون این که متوجه گذر زمان بشوم به انتهای داستان رسیدم در حالی که اشک می ریختم. پایان داستان من را به یاد صحنه پایانی فیلم شیار 143 انداخت. بعدا که با دقت بیشتری خواندم فکر کردم کاش از حال و روز مادر ش یا پروانه هم صحنه هایی بازگو میشد. در هر صورت نوشتن از وقایع دیار بعد از مرگ کار هر کسی نیست و شجاعت زیادی می خواهد. اگر از این زاویه نگاه کنیم اما و اگرهای زیادی وجود دارد. من معتقدم نباید از جنبه مذهبی این داستان را نقد کرد. اگر کسی عمیقا خواهان کسب دانش در مورد دنیای بعد از مرگ باشد می تواند کتاب سیاحت غرب را مطالعه کند. اما این یک داستان است با توصیفات زیبا. بسیار ممنونم از خانم هدایتی به خاطر انتخاب این داستان
حیدری